De Aboe Simbel tempels staan op de lijst van Werelderfgoed van de UNESCO en behoren tot de oudste monumenten van Egypte

Vanuit Aswan zijn we `s morgens om 4 uur met de bus naar Aboe Simbel gereden

Het is niet toegestaan om deze reis zelfstandig te maken dus vertrokken we onder militaire begeleiding in colonne voor de urenlange rit door de woestijn

Aboe Simbel is een archeologisch complex bestaande uit twee enorme stenen Egyptische tempels in het zuiden van Egypte

op de westelijke oever van het Nassermeer

De vallei, die bekendstaat als de Nubische Monumenten, loopt van Aboe Simbel tot Philae en staat op de lijst van Werelderfgoed van de UNESCO

De twee tempels werden uit de rots gehakt door Ramses II in de 13e eeuw v.Chr. om zijn Nubische buren onder de indruk te brengen en om zichzelf en zijn koningin Nefertari te eren

In de rotstempel bevonden zich in de grote zuilenhal acht zuilen in de

gedaante van Ramses II, elk bijna 10 meter hoog

Behalve de beelden in het inwendige van de tempel (die niet gefotografeerd mochten worden) liet Ramses voor de façade vier kolossale beelden van zichzelf maken

Tussen de benen van deze aan weerszijden van de hoofdingang geplaatste beelden staan een aantal kleinere beelden die de moeder van Ramses, zijn echtgenote koningin Nefertari en verscheidene van de 100 kinderen van de farao voorstellen

De tempel was zo gebouwd dat het zonlicht op twee dagen van het jaar via de ingang precies op drie van de vier in het heiligdom staande beelden viel

Twee van deze beelden stellen Ramses en de Egyptische oppergod Amon voor

Op deze dagen - respectievelijk in februari en oktober - werden wellicht de militaire overwinningen van Ramses II gevierd

In maart 1813 werden de tempels ontdekt door de Zwitser Johann Ludwig Burckhardt

In 1815 lukte het de Engelsman William John Bankes en de Italiaan Giovanni Finati de tempel van Hathor en Nefertari binnen te komen maar door de enorme hoeveelheid zand was het onmogelijk de grotere tempel van Ramses II uit te graven

Uiteindelijk was het Giovanni Battista Belzoni die op 1 augustus 1817, na meer dan een maand bezig te zijn geweest het zand te verwijderen, de tempel

na eeuwen als eerste kon betreden

In 1960 werd begonnen met de bouw van de Aswandam, waardoor het Nassermeer zou ontstaan en de indrukwekkende tempels onder water zouden verdwijnen

Om de tempels te redden, werden ze tussen 1964 en 1968 in grote blokken gezaagd en opnieuw opgebouwd, door UNESCO en National Geographic, op een locatie die

65 meter hoger en 200 meter verder van de rivier lag

Hiertoe werden op deze plek twee grote betonnen koepels gebouwd, aan de buitenkant bekleed met natuurlijke steen, waar de tempels in feite in werden geschoven en ze zien er nu dus nog steeds uit alsof ze uit de rotsen zijn gehouwen